หน้าหนังสือทั้งหมด

คันตรีพระธรรมปฏิรูปาก: หน้าที่ 193
193
คันตรีพระธรรมปฏิรูปาก: หน้าที่ 193
ประโยค- คันตรีพระธรรมปฏิรูปาก ยกศพแปลภาค ๑- หน้าที่ 193 ( สวดา ) อ. พระศาสดา ปกิโกสาเปนวา ทรงยังบุตรให้ร้องเรียก มาแล้ว ต ภูปุ่ง ซึ่งภิกขุนั้น ปฐมิวา ครศตมแล้วว่า กิริยา ได้ยิน ว่า เวล ว่า คำอย่างนี้
ในหน้าที่ 193 ของคันตรีพระธรรมปฏิรูปาก มีการพูดถึงการสั่งสอนของพระศาสดา โดยมีบทสนทนาเกี่ยวกับการกล่าวคำสอนและการทำให้พระภิกษุเข้าใจถึงความสำคัญของการปฏิบัติตนในทางธรรม รวมถึงการฝึกฝนและการดำเนินชีวิตต
คํานิธีพระธรรมไทยถูกต้อง: ภาค ๔
107
คํานิธีพระธรรมไทยถูกต้อง: ภาค ๔
ประโยค- คํานิธีพระธรรมไทยถูกต้อง ยกพัเทปเปล ภาค ๔ - หน้า 106 ปูคอสุด แก่บุคคลผู้ไม่มีมานาม ฑาน จ อ. ฑาน ด้วย ปญญา จ อ. ปญญาด้วย (อุติ) มีอยู่ ยุคิ ปูคอณ ในบุคคลใด โส วา ปูคิโอ จ อ. บุคคล นั่นแล (ฮิโต
เนื้อหาในหน้า 106 นี้เกี่ยวกับคํานิธีพระธรรมไทยที่ถูกต้อง โดยมีการกล่าวถึงคุณสมบัติของบุคคลที่มีปัญญาและเข้าถึงธรรมชั้นสูง ภิกษุที่บรรลุธรรมจะมีจิตที่สงบและเห็นถึงความจริงของการเกิดขึ้นและการเสื่อมไป
บทความเกี่ยวกับพระธรรมปิฎก
115
บทความเกี่ยวกับพระธรรมปิฎก
ประโยค - คำนี้พระธรรมปิฎกถอดภาค ๔ หน้า 114 เนิน เวน ใดใด คือว่า ปรูฬฐตที่สุกาเลส ยสุเมธ ยสุเมธ อตฺตนา อธิษฐาน คาถา (กมม์ กโณโต) วา กระทำอยู่ ซึ่งธรรม ในกาล ท. มีภาคก่อนแห่งตำแหน่งเป็นต้นหวา ในกาลใดใด
เนื้อหานี้นำเสนอเกี่ยวกับพระธรรมปิฎกในภาคที่ ๔ หน้า 114 ซึ่งสอนถึงความคิดและการปฏิบัติทางธรรม โดยอธิบายถึงการอธิษฐานและกรรมฐาน รวมถึงการเกิดขึ้นและความเสื่อมไปของต่างๆ ในคำสอนที่ให้ความสำคัญกับการทำคว
คำอธิบายเกี่ยวกับภาวะและกุศลในพระธรรมโม
123
คำอธิบายเกี่ยวกับภาวะและกุศลในพระธรรมโม
ประโยค - คำพื้นพระธรรมโมที่ถูกกัด ยกพัทธเปล ภาค ๕ หน้า 122 ภวายุ พึงเป็นฯ (ปฏิเลน) อุบบุคคล ปฏิภูษา ตั้งอยู่เฉพาะ แล้ว ออดภาวา ในอักษา ปรสุภ ปฏิภูษา ของบุคคลอื่น น สุกา ไม่อาจ ภวุธี เพื่ออธิษฐาน กุศล
ในพระธรรมโมที่เข้ามาศึกษาในภาค ๕ หน้า 122 มีการอภิปรายเกี่ยวกับภาวะและความสำคัญของการกระทำที่เป็นกุศล เสนอแนวทางในการเข้าใจถึงความหมายและความสำคัญของการกระทำที่ดีก่อนสวรรค์ โดยอธิบายถึงปฏิภูษาและการทำ
เรื่องสมุนสามเฒ่า
130
เรื่องสมุนสามเฒ่า
ประโยค - คำฉันพระมาทที่ถูกต้อง ยกพัทีแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 129 เรื่องสมุนสามเฒ่า ๒๑.๖/๓ ตั้งแต่ โส สาธุ อุปชามัย วนัททิวา เป็นต้นไป โส สามเณรโร อ.สามเณรนัน (สมปฏิ ฐิ ฐิวา) รับพร้อม แล้วว่า สาธุ อ.อิศเ
บทเรียนเกี่ยวกับสามเณรและพระอุปชามัยที่มีการแสดงให้เห็นถึงการเรียนรู้และปฏิบัติที่เกิดขึ้นในบริบทของพระธรรม และการพบปะกันระหว่างผู้คนในสถานการณ์ต่างๆ ที่มีการติดต่อและการทำความดีเพื่อประโยชน์ของกันและ
อังกโกศลภาวทวพราหมณ์
150
อังกโกศลภาวทวพราหมณ์
ประโยค - คำเชิญพระมาฤทธิมา ยกศัพท์แปล ภาค ๔ - หน้าที่ 149 เรื่องอังกโกศลภาวทวพราหมณ์ ๒๕. ๑๒๖/๕ ตั้งแต่ อภิโกศลภาวทวาสุข อิ ภาค ภาควาสุข เป็นต้นไป ให้ ความผิดเองว่า พุทธมณฑิว อ. นางพรหมมณี ธนญานี
บทความนี้เจาะลึกเกี่ยวกับอังกโกศลภาวทวพราหมณ์ โดยเฉพาะบทที่ 149 ที่เน้นการพูดถึงพระมาฤทธิมาและรายละเอียดต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอธิษฐานภาวะและการทำงานของนางพรหมมณี ในทางพุทธศาสนาได้มีการอธิบายว่าความหม
สาระจากพระธัมมปทุถก
186
สาระจากพระธัมมปทุถก
ประโยค คำฉิ้นพระธัมมปทุถก อกพัทยาเปิด ภาค ๓ หน้า 185 คาหาปฏิวา จ ยังบรรจุให้ถือเอาแล้ว ซึ่งอ๋อ แห่งน้ำอ็อด้วย ปาทสี ได้ถวาแล้ว อุปนุตเรศ แก่พระเทวอุปวานนะ เกโร อ. พระเทว คาหาปฎุถก ยังบรรจุให้ถือเอาแล
เนื้อหาในพระธัมมปทุถกภาค ๓ หน้า 185 กล่าวถึงการปฏิวัติและความหมายของหลักธรรมต่างๆ ที่มีผลต่อการดำเนินชีวิตและความเชื่อในพระพุทธศาสนา รวมถึงการถือปฏิบัติตามสุตารังซึ่งมีความสำคัญในหลักธรรม นอกจากนี้ยัง
คำฉัทพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ - หน้า 193
194
คำฉัทพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ - หน้า 193
ประโยค - คำฉัทพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ - หน้า 193 ผู้กล่าวซึ่งคำอันควรแล้วและพ้นแล้วเป็นปกติ ว่า เทวเรน ผู้ประเสริฐ ในบุคคลผู้นี้ปกติกิลา มหาวีนา ผู้เป็นมาหากา วิสาลกุฏภุต ผู้เป็นเครื่องประดับชั้
ในหน้าที่ 193 ของคำฉัทพระธรรมปิฎก ภาค ๔ ผู้กล่าวถึงคำอันควรโดยเฉพาะในบริบทของบุคคลที่มีความประเสริฐ ซึ่งสะท้อนถึงความรู้และความเข้าใจในธรรมของมนุษย์อย่างยอดเยี่ยม ความรู้และคุณสมบัติของพระเถรที่อธิบาย
ประโยค๒ - ชมพูนาฏกกลก (ปฐม ภาค๑) หน้า 119
119
ประโยค๒ - ชมพูนาฏกกลก (ปฐม ภาค๑) หน้า 119
ประโยค๒ - ชมพูนาฏกกลก (ปฐม ภาค๑) หน้า 119 ภุณเฑ จุนทสุกริกสูส เคหาวารี ปีทิวา สุเทวา มาริยมานานิ อุซ สุตโม ทิวโล เคน กามิ มงคลวิริยะ ภิสวัสดิ์ มณเฑศ อุตตาน นาม ภนมุ สุทธ มารนะสุทธ เอกนิป มณฑิตติ์ ฑู ว
เนื้อหาบนหน้า 119 ของชมพูนาฏกกลก รวบรวมคำพูดที่มีความเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจและผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการกระทำ ซึ่งเสนอแนวคิดเกี่ยวกับคุณธรรมและจริยธรรมในชีวิต โดยใช้ภาษาที่ซับซ้อนและมีข้อคิดที่ลึกซึ้ง
ชมพูปฏุกฤกษา (ปฐมภาค)
125
ชมพูปฏุกฤกษา (ปฐมภาค)
ประโยค๒ - ชมพูปฏุกฤกษา (ปฐมภาค) - หน้าที่ 125 ปูวา นครดีติ ปณิธานิโอ นครดีติ จวนสุทธ อุสุตปุณฑตา เอสามปาก ปูวิกิติ วิภสุทิติ มูจติมา นครจุไรมิว อาหารกาติ เปสสี่ มาตา ปุสสิต นครวิปฏิธา วิญญาณ เกตัตติ ว
ในบทที่ 125 นี้มีการกล่าวถึงความสำคัญของจิตใจและจิตวิญญาณ โดยเน้นการนำหลักธรรมมาใช้ในการดำเนินชีวิต เพื่อให้เกิดความสงบและความมีสติ คำสอนที่นำเสนอในบทนี้ช่วยกระตุ้นให้ผู้อ่านพิจารณาถึงความจริงของชีวิต
การปฏิรูปาภาคในพระพุทธศาสนา
127
การปฏิรูปาภาคในพระพุทธศาสนา
ประโยค๒ - ชมุมปฏิรูปาภาค (ปฏิรูป ภาค) - หน้า ที่ 127 อุปุปนุญติ สญาณี อาโล่ อนุญฺเผน ปน เนว วิถี โกฎฺญฺณตา น ภติ ปฏิรูปา วา วตฺเตนูท วา ทิฏฐุปผพา วตฺเตฺวา ปน ปรุโต อิสิญฺญา ปสติโ โส ภูตํ ฬูกามาณาณ ภู
หน้า 127 ของเอกสารนี้พูดถึงแนวทางและปรัชญาที่เกี่ยวข้องกับการปฏิรูปทางพระพุทธศาสนา การใช้สัญญาณและเทคนิคต่างๆ ที่ช่วยในการศึกษาที่ลึกซึ้งกว่าเดิม ศึกษาความรู้ที่เกี่ยวข้องที่จะนำไปสู่การพัฒนาจิตใจและส
ประโยค๒ - ชุมปะกฤต (ปฐมภาค๑)
137
ประโยค๒ - ชุมปะกฤต (ปฐมภาค๑)
ประโยค๒ - ชุมปะกฤต (ปฐมภาค๑) - หน้าที่ 137 อิตโต โยชนงุตโต อากโต อตมโยชน ควาว โตปกบูรณสมีปิ อากโต ภนตติ สงปี อนโตเจนว นวติ ม ปสงสติ ลฏิสติ สติ เทวทคุติ คหฤา อาตา เหตวนปอโบญรติสต์ มฑบัง โอดารคูา โปญณธ
เนื้อหาในหน้าที่ 137 ของชุมปะกฤตกล่าวถึงการอธิบายแนวคิดด้านเทววิทยาและปรัชญาในบริบทต่างๆ รวมถึงตัวอย่างและการวิเคราะห์ประโยคต่างๆ ที่มีความสำคัญในทางศาสนาและปรัชญา. เนื้อหานี้มีความเกี่ยวข้องกับแนวคิด
ชมภูมโลกลาก (ปฐม ภาค๓) หน้า 138
138
ชมภูมโลกลาก (ปฐม ภาค๓) หน้า 138
ประโยค๒ - ชมภูมโลกลาก (ปฐม ภาค๓) - หน้าที่ 138 ยาว โคปผกา เหตุชา อบจิรภิ เปติวจา มหาตลากจุนปริมาณค์ อยู่สู่ ปจิรมกิตโต นิญฏมิวา ปฏิญฺชูปา นิญฏมิวา อุตรนิญฏมิวา ปรัชญติวา วิญฏิวา อรุณ นิญฏิวา ปรัชญิกิ
ในหน้าที่ 138 ของชมภูมโลกลาก (ปฐม ภาค๓) กล่าวถึงคำสอนที่เกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจในแนวทางปฏิบติธรรม โดยมีการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการมีปัญญาและการตีความคุณค่าของชีวิต เนื้อเรื่องนี้เน้นให้เห็นถึ
ประโคต๒ - ชามปาปัฐฎก (ทุติย ภาค โค) หน้า 105
105
ประโคต๒ - ชามปาปัฐฎก (ทุติย ภาค โค) หน้า 105
ประโคต๒ - ชามปาปัฐฎก (ทุติย ภาค โค) หน้า ที่ 105 สมณฑา ปญฺญาสโยชนปญฺญาสูญ หุติญฺญาเสขา นจฺจสมฺโม โต โสกฺ สุฤา เอวมหนฺตุ ยัส อนุวาณโต สุกํ เทวราชา จิตฺรัตติ สมณฑา กา ้ลํ กถา คมนฺตวา ตกฺฏฐา นิพฺพตุปฺติ
เนื้อหาในหน้าที่ 105 ของชามปาปัฐฎก เน้นที่ความสำคัญของปัญญาในการบรรลุสุขและการศึกษา แนวทางในการเพิ่มพูนปัญญาและการที่เทวดาและผู้มีปัญญาได้เข้าถึงความสุขอย่างยั่งยืนท่ามกลางความทุกข์ยาก สะท้อนให้เห็นถึ
ประชโฒค๒ - ชมพูปฐฎก (ทุติย ภาค๑) - หน้าที่ 106
106
ประชโฒค๒ - ชมพูปฐฎก (ทุติย ภาค๑) - หน้าที่ 106
ประชโฒค๒ - ชมพูปฐฎก (ทุติย ภาค๑) - หน้าที่ 106 ชานามี สมัดิ ตานี มเมดิ สนุติโก นิพพุตตา ปลสิตสสติ เต สหายากิติ กถา๙ ตค๘๙ คิมิสมมิ ดิษ๙โก อห ต ตค๙๙ นิสสุภมิ ควัฏ ฑีวา เทวโลก นนทยา ปญฺญา โภคผลนิพฺยติ ด
บทที่ 106 ของประชโฒค ๒ ชมพูปฐฎก กล่าวถึงแนวทางการเข้าถึงนิพพานและการประพฤติปฏิบัติที่นำไปสู่ความสุข ส่วนเนื้อหาในบทนี้มีการพูดถึงความสำคัญของการมีสติ การทำสมาธิ และการเข้าถึงปัญญาเพื่อที่จะหลุดพ้นจากท
ชมพูปทุมฤกษ์ (ทุติย ภาคโค)
120
ชมพูปทุมฤกษ์ (ทุติย ภาคโค)
ประโยค ๒ - ชมพูปทุมฤกษ์ (ทุติย ภาคโค) - หน้า 120 เทสุ เอว คติ กฤตา วิรานุเทสุ เอกวิ สา อุปสิกา สปุปปาตามีที คาหาเปดวา ทาสมุมราที่ ปริวิตา สายณ- สมไม ทิ่ภิ วาริ คณุตวา วิหารมุมสุข มุภุ อภิสุวา ก้น นู
เนื้อหานี้สำรวจข้อความในหน้า 120 ของหนังสือชมพูปทุมฤกษ์ ซึ่งกล่าวถึงแนวคิดและบทบรรยายในที่ที่เกี่ยวข้องกับพระภิกษุสงฆ์และอุปาสิกา และการตีความในบริบททางพุทธศาสนา ข้อความเน้นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการดำ
พุทธภาคและอนุกสปญญูชน
134
พุทธภาคและอนุกสปญญูชน
ประโยค๒-ชมมปฏิรูป (ทุตโยภาคโค) หน้าที่ 134 วิธีสู่ พุทธภาค จ นาม อนุกสปญญูชน อุปปชฌติ โส ต โท ยาปมมตุ คหดความ ภูฌติวา ปณีติ วิริวา หฤเต โภวิวา ภิกขุน วินฺนิตวา กี ภนอฺญ ชุฌะ อยูฯ นิเมนุตฺตราน อนสมุทิ
เนื้อหาในหน้า 134 นี้ว่าด้วยวิธีการเข้าสู่พุทธภาคและการฝึกอบรมของอนุกสปญญูชน ผ่านความคิดและการวิเคราะห์ของภิกขุในด้านจริยธรรมและการพัฒนาอารมณ์ โดยมุ่งเน้นที่ความเข้าใจในธรรมชาติของสติและจิตใจ การศึกษา
ชมุปฏิภาคถาด (ตติย ภาค)
101
ชมุปฏิภาคถาด (ตติย ภาค)
ประโยค๒๐ - ชมุปฏิภาคถาด (ตติย ภาค) - หน้าที่ 101 เอที โก ราช ตู ปฏิกธติ อาท. โช กริย เม นิศาสาย ภวน อุปปนเนิน ภวิฏพุทธินี จินตาวา รฐโณ อานึ ปฏิพาหติู อสุกโณโณ คณะดูรา ราชาน์ วุฑูราวา อุณาฟิส อน ราชาม
ข้อความในหน้าที่ 101 ของหนังสือ 'ชมุปฏิภาคถาด (ตติย ภาค)' กล่าวถึงแนวความคิดต่างๆ โดยอธิบายถึงบทบาทของราชาและคณะดูราที่มีบทบาทสำคัญในเรื่องราว รวมถึงการสร้างสรรค์เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับความคิดและวิธ
ประโค๒ - ชุมปาณิฏฐาก (ตรีปิ ภาโก)
102
ประโค๒ - ชุมปาณิฏฐาก (ตรีปิ ภาโก)
ประโ ค๒ - ชุมปาณิฏฐาก (ตรีปิ ภาโก) - หน้าที่ 102 หาราไดว่า ยากลำบาก พูฒิชน สฑุธิ อุดมเมาะ ภาคัง ปัจจิยะ โอปีเภศวา อาญา โยชนี มคัค ปกวนโต้ ตูส สุส จุนอุตสสลา ภุกั ปฏิ โอ โอ อรุณอิฐิ กวาว โกภ ภาคิ อ
เนื้อหาในหน้าที่ 102 นี้พูดถึงความยากลำบากของการพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญ โดยเฉพาะในบริบทของพระราชาและการตัดสินใจที่ส่งผลต่อความเป็นอยู่ของประชาชน อธิบายถึงการอดทนและการประพฤติตนที่ดีในสังคม ทั้งยัง
ชมบาปุฎกถก (ติฎิย ภาค) หน้า 103
103
ชมบาปุฎกถก (ติฎิย ภาค) หน้า 103
ประโยค๒๙- ชมบาปุฎกถก (ติฎิย ภาค)- หน้าที่ 103 ป่าล ปุกโศกิวา ทาวร วิวาต อก.นะ สุกา วิวิธู ราชา สกลสุวา มุทิกี ราชาคิ หราปสีติ โสราชูโต อหำ ทาวร วิวิวาต อวตาวปี ทาวร อดลญุตา วิภาน ชีวิต กินุน โณ กรีสุค
บทความนี้สำรวจเนื้อหาจากหน้า 103 ของชมบาปุฎกถก ติฎิย ภาค ซึ่ง มีการอภิปรายเกี่ยวกับแนวคิดในด้านต่างๆ ของพระพุทธศาสนา เช่น ปัญญาและคุณธรรม สังเคราะห์ความรู้จากข้อความว่า ทำไมการมีปัญญาที่ถูกต้องจึงสำคั